Annelik ve Kutup Ayısı

Geçenlerde çok uzun zamandan sonra ilk defa bir belgesel izledim. CNN' deydi sanırım; kutup ayısı belgeseli.

2 anne kutup ayısı ve yavrularının maceraları ile ilgiliydi. Bir yıl boyunca anne ayıcıkların yavrularını yaşatma ve kendisinin de hayatta kalma mücadelesini anlatıyordu.

Ama bütün belgesel sanki annelik üzerine kurulmuştu. Anne ayıcıklar yavrularının hayatta kalması için avcılık yapıyor; denizin derin diplerine iniyor ve ölmüş balinaların kalan et parçalarını diplerden çıkarıyor, yavrularını emziriyor, onları  korumak için başka erkek ayılarla savaşıyorlardı.. Yavrularda annelerinden hiç ayrılmıyor, sürekli annelerini takip ediyor ve anneleri uzaklaştığı zaman huzursuzlanıyor, hemen peşine düşüyorlardı.. O kadar güzel ve doğal bir anne-çocuk iliksisi vardı ki.. Anne tüm yıl boyunca çok farklı olayla ve zorlukla karsılaşıyordu, mücadele veriyordu. Yavru ayı da kendisi hayatta kalmak için vermesi gereken mücadeleyi annesinin nezaretinde öğreniyor; yani aslında annesinden yaşamayı öğreniyordu..

 

Bir anne için oldukça etkileyici bir belgeseldi.

 

Kendi anneliğimi sorguladım; bir ayı anneyle kendimi kıyasladım.
 

Çocuk yetiştirmek ile ilgili okuduklarım, dinlediklerim kulaklarımda çınladı: Sevgi, sınırsız sevgi, şefkat, koruma, doğallık, yavaşlık, sekine, sükunet, güven, örnek olma, aidiyet..
 

Bu belgeseldeki anne ayı da bunların hepsi vardı.. Demek ki annelik her canlı için aynıydı..
 

Sonunda şu sonuca ulaştım.
 

Aslında yavrularım da yaşamayı benden öğrenmek için yanıma bir süreliğine verilmiş emanetlerdi.

Aynı belgeseldeki gibi onlarda beni izleyecek, takip edecek, benden hayatta kalmayı öğreneceklerdi. Doğrumu yanlışımı kopyalayıp, zamanı geldiğinde kendi hayatlarında uygulayacaklardı. O zaman yapmam gereken tek şey karşılaştığım her olayda doğruyu yapmak, doğru tepkiler vermek diye düşündüm. Doğal olmak, doğruları yapmak, paniğe kapılmamak, sükunet içinde bu hayatta yanımda yavrularımla ilerlemek diye düşündüm.. İçimin derinliklerine bir sakinliğin aktığını hissettim; sakinleştim; hayati sakin yaşamanın değerini bir kez daha anladım ki; bu sakinlik yavrularıma akacaktı.. Hani ibret almak denir ya; iste ben bu kutup ayısı anneden ibret aldım.. Keşke belgeseli izleme imkanınız olsa ve fikirlerinizi paylaşabilseniz...